سله...

خوبم مرسی ( اصرار نکن دیگه، گفتم که خوبم!)

اینو همین الآن بگم که این روزا اصلا آپم نیمیاد ولی از اونجایی که فردا(فقط فردا!)

امتحان ممتحان ندارم، فرصت را غنیمت شمرده و دست به آپ زدم(میدونین که! من باید از قبل برنامه ریزی

  کنم،هماهنگ بشه و... تا دست به یه آپ بسیار ناچیز بزنم!!! منم که دست به آپم عااااااالی!)

بریم سر اصول مطلب

نکته اول: بسیاری از دوستان درخواست تعویض قالب وب،به دلیل رنگ تیره ،عدم نمایش مناسب کاراکتر ها

(پارسی رو پاس بدار!دختر!!!) ببخشید!،حروف ،و آسیب رسیدن به چشمان مبارک رو داشتن که

بر اساس تایید صلاحیتِ دلایل، اینجانب با کمال افتخار این انتقاد را با آغوشی باز پذیرا خواهم بود.

از اینرو: در صورت یافتن قالبی متناسب با وبلاگ من و  دارای پس زمینه سفید، خواهشمنداً

اینجانب را بی اطلاع نگذارید.

(الآن فک میکنین دارین اخبار 20 و30 گوش میدین؟؟؟؟) 

نکته دوم: برخی دیگر از ذوستان عزیز از طویل بودن دستنوشته های اینجانب احساس عجز و ناتوانی و

فقدان وقت فرموده اند که در کمال احترامی که برای آنجانبان قائلم و با عرض شرمندگی برای عرض این

 پاسخ ، باید بگویم:

وقتی که انگشامو به کیبورد نزدیک میکنم واقعا سخته که دست از نوشتن بکشم

و

حتی اگه خودم بخوام عرضمو کوتاه کنم،یکی باید بیاد جلوی دستامو بگیره تا دیگه ننویسم و

دلیلش چیزی جز فرط علاقه من به نوشتن نیست!!

اما

همیشه سعی میکنم نوشته هام خسته کتتده نباشه و در عین حال که منظورمو میرسونم، خواننده رو

 هم شاد کنم!!

باز هم شما برای انتخاب وبلاگ من کاملا آزادید و من نمیتونم شما رو وادار به انجام کاری کنم

حتی اگر از وب من بگرید، ناراحت نخواهم شد چون هرکی یه چیزی دوست داره!

و اگر قدم به وبم میذارین و با همین نظرات سازنده وبلاگمو گلبارون میکنین نشوندهده لطفتونه.

اما آیا واقعا نوشته های من خسته تون میکنه؟

راستشو بخواین حرف واسه زدن که زیاد دارم

ولی چون رعایت اعصاب شما رو هم باید بکنم،

سخن ار همینجا کوتاه کنی بهتر است...